W latach 2007 – 2013 Polska mogła również korzystać, tak jak w poprzednich latach z FUNDUSZY UNIJNYCH, które zostały jej przyznane przez Unię Europejską. W celu prawidłowego wykorzystania przyznanych środków zostało opracowanych szereg dokumentów. Jednym z nich była Narodowa Strategia Spójności (NSS) (wcześniej - Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia). Narodowa Strategia Spójności to dokument strategiczny określający priorytety i obszary wykorzystania oraz system wdrażania funduszy unijnych:
Celem strategicznym NSS było tworzenie warunków do wzrostu konkurencyjności gospodarki opartej na wiedzy i przedsiębiorczości zapewniającej wzrost zatrudnienia oraz wzrost poziomu spójności społecznej gospodarczej i przestrzennej Polski w ramach Unii Europejskiej i wewnątrz kraju. Obok celu strategicznego NSS zakładała realizację celów szczegółowych, wynikających z wyzwań Strategii Lizbońskiej, Strategicznych Wytycznych Wspólnoty oraz wniosków wynikających z analizy słabych i mocnych stron polskiej gospodarki, a także stojących przed nią szans i zagrożeń, tj.:
NSS była realizowana przy pomocy Programów Operacyjnych (PO), zarządzanych przez Ministerstwa Rozwoju Regionalnego oraz przy pomocy Regionalnych Programów Operacyjnych (RPO), zarządzanych przez Samorządy poszczególnych województw.
Oprócz Programów Operacyjnych Polska mogła również korzystać z innych programów (m.in. z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 – 2013), które przyczyniły się także do zmniejszenia dysproporcji pomiędzy „starymi” krajami Unii Europejskiej a Polską. Projekt Narodowej Strategii Spójności (Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia) opierał się na przyjętym przez Radę Ministrów w 2005 roku projekcie Narodowego Planu Rozwoju 2007 – 2013, który w przeciwieństwie do NSS nie był dokumentem wymaganych przez Unię Europejską. W ramach pomocy strukturalnej było Polsce na lata 2007 – 2013 przyznanych 67,28 mld euro.
| ||