FUNDUSZE PRZEDAKCESYJNE były to środki bezzwrotnej pomocy finansowej udzielonej państwom kandydującym z Europy Środkowo - Wschodniej przez Unię Europejską.

W przyjętym na szczycie w Berlinie w 1999 roku dokumencie Agenda 2000, Komisja Europejska zaproponowała reformę polityki regionalnej UE oraz zmiany w strategii przedakcesyjnej wobec państw kandydujących. Określiła też ramowy plan finansowy na lata 2000-2006 mając na uwadze perspektywę rozszerzenia Unii o kraje Europy Środkowo-Wschodniej.

Pomoc przedakcesyjna począwszy od roku 2000 przyznana państwom kandydującym z Europy Środkowo-Wschodniej była podwojona. Między rokiem 2000 a 2006 zaplanowana została kwota wsparcia w wysokości 3,120 miliarda Euro rocznie w ramach: programu Phare za pośrednictwem, którego Unia pomagała tym krajom już od 1990 roku, oraz dwóch nowych instrumentów na okres przedakcesyjny: ISPA (finansowanie inwestycji w dziedzinie transportu i środowiska) i SAPARD (modernizacja rolnictwa i obszarów wiejskich). Ich wprowadzenie powodowało, iż Phare nie kontynuowało wspierania działań objętych finansowaniem z tych instrumentów, za wyjątkiem tych, które stanowiły niewielką, ale niezbędną część zintegrowanych programów rekonstrukcji przemysłu lub rozwoju regionalnego.

Najważniejszym zadaniem Funduszy Przedakcesyjnych było przygotowanie krajów kandydujących do członkostwa w Unii Europejskiej oraz pomoc w wyrównaniu różnic gospodarczych.

Programy SAPARD, ISPA i PHARE zostały już zakończone.